ایجاد قوانین برای بستگان در نگهداری از کودک (بخش دوم)

اگر از کودک تان در خانهٔ خویشاوندتان نگهداری می‌شود، به خاطر داشته باشید که ممکن است مانند خانهٔ خودتان برای حضور کودک ایمن‌ سازی نشده باشد.
 

کودک تان روزها کی و چقدر می‌خوابد؟ آیا کودک نوپای شما هنوز بعد ازظهرها چرت می‌زند؟ همهٔ اطلاعات مربوط به عادات خواب کودک تان را به او بگویید و اطمینان حاصل کنید که کودک تان جای ساکت، ایمن و تمیزی برای خواب روزانه‌ اش خواهد داشت.
 

آیا هنگام خواب می‌گذارید کودک تان گریه کند تا خوابش ببرد یا وقتی گریه می‌کند فوراً به سراغش می‌روید؟ وقتی کودک تان گریه می‌کند، خویشاوندتان باید قبل از رفتن به سراغ او چقدر صبر کند؟ این نیز می‌تواند یک موضوع بحث‌برانگیز باشد، بنابراین آن را با مهارت و کاردانی مطرح کنید. پس تصمیم تان را توضیح دهید و دلایل قابل قبولی برای پشتیبانی از نظرتان عنوان کنید تا او نیز کاملاً به میل شما رفتار کند.
 

شما می‌توانید به مراقب تان فهرستی از اسباب‌بازی‌ها و فعالیت‌هایی بدهید که برای کودک تان ترجیح می‌دهید یا دستورالعمل‌هایی دربارهٔ تماشای تلویزیون تعیین کنید. اگر خویشاوندتان در خانهٔ خودش از کودک شما نگهداری می‌کند، می‌توانید اسباب‌بازی‌ها، کتاب‌ها و چیزهایی را که فرزندتان برای بازی و سرگرمی لازم دارد به خانهٔ او ببرید. انتظارات خود در مورد میزان و زمان بازی تعیین و اولویت‌های تان را نیز مشخص کنید. همچنین بحث کردن دربارهٔ مشکلات و نگرانی‌ها از دیدگاه فرزندتان می‌تواند مفید و نشانهٔ کاردانی شما باشد. مثلاً به جای اینکه بگویید شیوهٔ بازی کردن او با کودک را دوست ندارید، بهتر است بگویید کودک تان خیلی فعال است و فکر می‌کنید لازم دارد بیشتر بیرون از خانه بازی کند.
 

برای موفقیت رابطهٔ مراقب و والدین بهتر است از قبل مشخص کنید که چگونه با او در تماس می‌مانید یا چگونه سؤالات و نگرانی‌های تان را با یکدیگر مطرح می‌کنید. مثلاً می‌توانید در انتهای هر روز یک گفت‌ وگوی کوتاه داشته باشید یا یک جلسهٔ ماهانه یا هفتگی را برنامه‌ریزی کنید. به یاد داشته باشید که این مراقبت نیز یک خیابان دوطرفه است و هر دوی شما به فرصتی نیاز دارید که نگرانی‌ها و ایده‌های خود را بیان کنید.
 

در مورد زمان و شرایطی که خویشاوندتان بیمار باشد یا به دلیلی در دسترس نباشد نیز صحبت کنید و با هم یک برنامهٔ جایگزین یا برنامهٔ پشتیبان برای مراقبت از کودک بریزید. او ممکن است کس دیگری را بشناسد که بتواند در موقعیت‌های اضطراری از کودک تان مراقبت کند. اگر او کسی را معرفی کند، شما نیز احتمالاً او را می‌شناسید اما باز هم مطمئن شوید که فرد با صلاحیتی است و می‌توانید کودک تان را با خیال راحت به او بسپارید. شما حتی می‌توانید قرار ملاقاتی سه نفره بگذارید و نکات ضروری را با هم مطرح کنید.
 

اگر از کودک تان در خانهٔ خویشاوندتان نگهداری می‌شود، به خاطر داشته باشید که ممکن است مانند خانهٔ خودتان برای حضور کودک ایمن‌ سازی نشده باشد. در این صورت با نرمی، ملاحظه و ملایمت به خویشاوندتان یادآوری کنید که همهٔ داروها، مواد شوینده یا وسایل شکستنی را دور از دسترس کودک تان نگه دارد. همچنین بهتر است محافظ پریزهای برق یا چفت کابینت‌ها را برای او تهیه کنید تا خانه‌اش برای کودک تان مثل خانهٔ خودتان امن باشد. اگر هم خویشاوندتان این اجازه را دارد که کودک را با ماشین بیرون ببرد، حتماً از او بخواهید از صندلی ماشین کودک استفاده کند و از به کار بردن آن نیز مطمئن شوید.
 

به خاطر داشته باشید که شما اگرچه کارفرمای خویشاوندتان هستید اما فامیل او هم هستید، بنابراین سعی کنید رئیس بدی نباشید، زیرا نگهداری خویشاوندتان از کودک می‌تواند برای شما، همسر و کودک تان یک گزینهٔ خوب باشد. اما با تمام اینها بهتر است از همان آغاز مشخص کنید که در مورد تعامل دیگران با کودک تان چه چیزهایی مجاز و چه چیزهایی غیرمجاز است. به عنوان مثال آیا خویشاوندتان در طول روز مهمان خواهد داشت؟ مراقب تان همچنین باید قبل از بیرون‌ رفتن‌ها و گشت و گذارهای معمول حتی تا سوپرمارکت نزدیک خانه‌اش از شما اجازه بگیرد.

منبع: سایت مادرشو